Zo uit verbinding zijn dat alles op de automatische piloot gaat. Niet meer je lijf voelen, geen idee wat je wilt of wat je voelt, gewoon op de doe-stand en gaan. Gewoon omdat iedereen het zo doet, gewoon omdat blijkbaar “het leven” nou eenmaal zo is.

Zo hoort het, zo gaat het, gedachteloos of juist met een hoofd dat op volle toeren draait. Denkend aan je boodschappenlijst, werk dat nog af moet, dat je eigenlijk nog moet stofzuigen, wat je vanavond in godsnaam moet eten, hoe de situatie op het werk gaat en hoe je daar mee om moet gaan, nog even scrollen op social media, filmpje aan op Netflix en even niks moeten, gedachten uit en gevoel ook uit.

Niks speciaals
Zo gaat het vaak, zo gaat het ook bij mij. Liever niet willen voelen, want wat is er dan als ik dat doe? Ben ik niet de leegste, saaiste en oninteressantste persoon ‘ever’ dan? Ik heb niks groots bereikt, ik breng niks speciaals naar de wereld, ik ga gewoon mee in het dagelijkse leven van iedereen, braaf en precies zoals het hoort. Maar ik voel me leeg van binnen, ik voel me niet gelukkig van binnen. Ik weet dat er een schakel mist, ik voel dat er meer is in het leven en dat dit het niet is.

Contrast is belangrijk
Met mijn gelebalgevoel voel ik me ‘on top of the world’! Dat wil ik het liefst altijd voelen, maar dat kan niet. Er is altijd een andere kant, er zijn altijd 2 kanten en die zijn allebei belangrijk. Hoe kan ik me anders zo geweldig voelen, als ik niet weet hoe rot het voelt aan de andere kant. Ja, het contrast is groot maar het contrast is belangrijk. Niet leuk, wel precies zoals het moet zijn. En dan besef je ook dat er een keuze is, het contrast blijft maar ik kan wel kiezen welke kant ik op ga. Het kiezen doe je met je hoofd, maar het contrast voel je in je lichaam. Je lichaam is je richtingaanwijzer. Met mijn hoofd kan ik kiezen voor ‘happy happy’ en positiviteit maar zonder het naar mijn lijf te brengen, heeft dat geen enkele nut.

De eerste stap
Dus ik ga naar mijn lijf. Ik stop mijn gedachten zoveel mogelijk, ga rechtop zitten, span mijn spieren aan en voel de kracht in mijn lichaam, ik laat mijn spieren los en adem diep in en uit. Na een paar keer voel ik mijn lichaam steeds meer. Hier ben ik, ik voel mijn kracht en de energie op gang komen. Dit is genoeg voor vandaag, ik hoef niet gelijk naar het gelebalgevoel, dat lukt nu niet. Mijn lijf en energie voelen is al een hele fijne eerste stap!